ما اینترنت را چند دهه ای هست که شناخته ایم ، مجموعه ای از کامپیوتر هایی که به یکدیگر متصل هستند و با همدیگر تبادل اطلاعات انجام میدهند
البته چند دهه قبل منظور ما از کامپیوتر ، کامپیوتر های آزمایشگاه های بزرگ تحقیقاتی و بعد ها کامپیوتر های رومیزی بود . مدتی است که لپ تاپ ها نیز به جمع کامپیوتر های موجود بر بستر اینترنت اضافه شده اند، موبایل ها نیز وسایل دیگری بودند که به این بستر اضافه شدند و هر روز شاهد این هستیم که وسایل جدیدتری به اینترنت متصل میشوند، ساعت های هوشمند نیز نمونه ای از این وسایل جذاب به حساب می آیند
اتومبیل ها، چراغ های روشنایی ، یخچال ها ، چراغ های راهنمایی و رانندگی همگی وسایلی هستند که به عنوان یک واحد مستقل بر بستر اینترنت فعالیت های مختص به خود را انجام میدهند، اگر چه به تدریج به این وسایل افزوده میشود اما محققان بر این باور هستند که تعداد وسایل متصل به یکدیگر در سال 2020 ، حدود پنجاه میلیارد دستگاه خواهد بود
تنوع وسایل و ابزارهای موجود در بستر اینترنت اشیا (IoT) بسیار زیاد است و بسیار مهم است که این تنوع ها را به خاطر بسپاریم ، اگر چه کامپیوتر ها، لپ تاپ ها ، موبایل ها و ساعت های هوشمند در سالهای اولیه سهم قابل توجهی از وسایل حاضر در فضای اینترنت اشیا را به خود اختصاص داده اند . اما به مرور وسایل جدید به مجموعه ابزار های قبلی اضافه خواهد شد .
دستگاه آمازون اکو و نمونه های مشابه آن توسط سایر تولید کنندگان محصولات مبتنی بر اینترنت اشیا دستگاه هایی هستند که بر بستر اینترنت اشیا حضور جدی دارند، همچنین دوربین های مدار بسته داخل ساختمان ها نیز نمونه های دیگری از ابزارهایی هستند که در بستر اینترنت اشیا حضور داشته اند و البته به کمک تکنولوژیی های جدید ، حضور پررنگ تری پیدا کرده اند. البته IoT را نمیتوان صرفا به صورت اینترنتی با حضور اشیا تعریف کرد .
اینکه غیر از کامپیوتر ها وسایل دیگری هم وارد فضای اینترنت شده اند فرصت ها ، قابلیت ها و البته تهدید های جدیدی نیز ایجاد کرده است
